APABILA seorang ahli Parlimen (MP) Melayu-Islam membangkitkan soal tudung di Dewan Rakyat, ia tidak berapa dipedulikan umum. Soalan Ahli Parlimen Indera Mahkota Pahang itu dan reaksi kerajaan khususnya Kementerian Pelajaran berhubung dengannya disiarkan oleh berita televisyen, mendapat liputan akhbar keesokan harinya dan turut dimuatkan dalam laman web berita tempatan. Namun reaksi umum berhubung dengannya agak hambar.
MP berkenaan, Dato’ Wan Adnan Wan Mamat mengadu di Dewan Rakyat bahawa anaknya yang menuntut di Sekolah Kebangsaan Methodist di Kuantan, telah menjadi mangsa diskriminasi kerana enggan memakai tudung. Menurut Adnan, anaknya bukan sahaja diabaikan oleh guru yang mengajar malah ‘diturunkan kelas’ hanya kerana enggan memakai tudung.
Memanglah suatu yang agak janggal bagi seorang MP beragama Islam mempersoalkan tindakan guru sekolah (itupun kalau dakwaan itu benar) yang mahukan pelajar perempuan beragama Islamnya memakai tudung. Ada dua perkara utama membabitkan isu ini yang wajar diberikan perhatian. Pertama, wanita Islam mengikut jumhur ulamak wajib menutup aurat (lihat surah An-Nur). Oleh itu menjadi kewajipan kepada seorang ayah untuk memastikan isteri dan anak di bawah jagaannya untuk menutup aurat. Kedua, menasihati pelajar untuk menutup aurat adalah satu kewajipan dakwah bagi seorang guru meskipun peraturan yang ditetapkan Kementerian Pelajaran tidak mewajibkan pelajar wanita menutup aurat. Seperti kata Timbalan Menteri Pendidikan, Dato’ Noh Omar ketika menjawab soalan Wan Adnan; "Tudung bukan merupakan uniform yang wajib. Kita galakkan pelajar Islam memakai tudung tetapi tidak ada sesiapa boleh paksa pelajar pakai tudung.”
Sehingga kini, tidak diketahui sejauh mana kebenaran dakwaan MP berkenaan. Noh Omar berjanji yang Kementeriannya akan menyiasat. Sewajarnya hasil siasatan itu diumumkan kerana ia membabitkan maruah guru dan sekolah terbabit.
Isu ini mengingatkan kita tentang perjuangan ibu bapa muslim dari negara jiran Singapura yang mempertahankan hak anak perempuan mereka ke sekolah dengan bertudung. Tidak seperti negara ini, Singapura melarang sama sekali para pelajar perempuan memakai tudung atas alasan ‘penyeragaman’. Semua murid tanpa mengira kaum dan agama di negara itu diwajibkan berpakaian seragam untuk ke sekolah. Oleh kerana tudung dan pakaian menutup aurat tidak termasuk dalam garis panduan pakaian seragam (uniform) yang diluluskan oleh Kementerian Pelajaran Singapura, maka pelajar perempuan yang memakai tudung dihalang untuk memasuki premis sekolah kerana didakwa melanggar disiplin.
Satu demi satu ibu bapa yang berkeras mahukan anak mereka menutup aurat ketika bersekolah terpaksa akur dengan arahan tersebut. Ada di antara mereka akhirnya mengambil keputusan berhijrah ke Australia kerana enggan tunduk dengan peraturan itu. Ahli politik Melayu-Islam Singapura yang bernaung di bawah PAP tidak membantu langsung dalam merungkaikan kekusutan. Malah mereka melontarkan kecaman terhadap seorang aktivis muslim Singapura, Zulfakar Hussein yang menggerakkan Fatihah.com, sebuah badan bukan kerajaan (NGO) muslim Singapura kerana didakwa menghasut kumpulan ibu bapa pelajar itu. Zulfakar dan keluarga akhirnya terpaksa ‘melarikan diri’ ke Australia kerana khuatir keselamatan hidup mereka terancam.
Lebih mendukacitakan apabila kerajaan PAP memanipulasikan kenyataan Mufti Singapura bahawa menutup aurat tidak diwajibkan kepada perempuan yang belum baligh. Usaha ini dibuat untuk menjustifikasikan tindakan menghalang pelajar perempuan sekolah rendah republik itu daripada berpakaian menutup aurat. Tetapi umum mengetahui bahawa larangan berpakaian menutup aurat bukan sahaja dikenakan kepada pelajar sekolah rendah yang dikatakan belum mencapai umur baligh, malah juga bagi pelajar junior dan senior Cambridge (sekolah menengah) di republik itu.
Isu tudung juga turut menggemparkan dunia Eropah. Di Jerman, Perancis dan Britain, wanita-wanita Islam berdiri teguh mempertahankan hak mereka untuk berpakaian menutup aurat di sekolah, universiti, premis pekerjaan dan di tempat-tempat awam. Adakalanya mereka menang, adakalanya mereka tewas. Walau bagaimanapun keadaannya, kegigihan mereka mempertahankan hak dan keimanan di tengah-tengah komuniti masyarakat yang memandang serong terhadap Islam wajar diberikan pujian.
Nasib yang menimpa umat Islam di negara jiran Singapura dan benua Eropah ini wajar dijadikan pengajaran oleh Wan Adnan dan semua rakyat beragama Islam di negara ini. Kadang-kalanya kita memandang remeh sesuatu perkara kerana selesa dengan suasana yang mengulit kehidupan kita. Malah kadang-kadang ia mengkaburi kita untuk memilih antara yang hak dan bathil, iman dan kufur juga baik dan buruk.
Tudung bukanlah pilihan individu seperti yang difahami sebahagian daripada kita yang mengaku muslim. Ia membawa satu perlambangan bahawa pemakainya bangga dianggap muslim. Lebih utama daripada itu, ia adalah salah satu lambang keimanan, yang bukan untuk diremehkan tetapi dipertahankan. Itupun jika kita masih berbangga digelar muslim.
Thursday, November 30, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Blog Archive
About Me
- ahmad tajdid
- Rawang, Selangor, Malaysia
- Anak kelahiran Melaka. Mendapat pendidikan awal dan menengah di Melaka. Meneruskan pengajian tertiari di dalam negara. Masih gagal membebaskan diri daripada dunianya - politik...
No comments:
Post a Comment